Collegium Maius UMK
 |
ul. Fosa Staromiejska 3
|
Widok fasady tylnej, od ul. Wały Sikorskiego
Dominują tu dwa okazałe schodkowo-sterczynowe szczyty blendowe: środkowy i prawy, będące jednocześnie szczytowymi ścianami dwóch poprzecznych skrzydeł gmachu; natomiast na połączeniu trzeciego, wschodniego skrzydła z korpusem głównym, wykonano formę wieży z narożnymi krenelażami.
Fragment elewacji frontowej z wejściem głównym
Północno-wschodni narożnik w formie wieży
  
Tablice pamiątkowe na fasadzie
|
Budynek zbudowano w 1907 roku w stylu neogotyckim wg proj. G. Colleya jako siedzibę Szkoły Rzemieślniczej (Gewerbeschule), na miejscu rozebranej części północnych murów staromiejskich oraz fosy, czyli tych obiektów, które utraciły swoją pierwotną funkcję obronną i zostały rozebrane.
Cała architektoniczna forma gmachu w zamyśle nawiązywać ma do toruńskiej architektury gotyckiej, łączącej cechy i formy średniowiecznej architektury sakralnej, obronnej i rezydencjonalnej. Z jednej strony ma to odwoływać się do gotyku jako "niemieckiego stylu narodowego" przełomu XIX i XX w., a z drugiej nawiązywać do miejscowej tradycji krzyżackiej.
W okresie międzywojennym gmach stanowił siedzibę Urzędu Wojewódzkiego Pomorskiego; w okresie II wojny światowej został zajęty przez niemiecką policję z ciężkim aresztem w podziemiach. W latach 1945-1973, przed wybudowaniem miasteczka akademickiego na Bielanach, jako Collegium Maius UMK mieścił rektorat i administrację Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, obecnie Wydział Filologiczny UMK. Obok stoi pomnik S. Łaszewskiego - pierwszego wojewody pomorskiego, z 1997 roku. |
Oprac. Arkadiusz Skonieczny
Ostatnia modyfikacja 05-12-2016 18:56
