Kamienica ul. Panny Marii 9

Stare Miasto

ul. Panny Marii 9

(hotel)

 

Ranga obiektu:

Najbardziej czytelną formą fasady kamienicy jest jej stylistyka renesansowa w charakterystycznym dla Torunia typie niderlandzkim (różni się jednak nieco od niego ciemnym kolorem fasady) z widocznymi późniejszymi elementami klasycystycznymi w postaci np. obramień okiennych 1. i 2. piętra.

 

Fragment wysokiej sieni z okapem kominowym nad dawną kuchnią w narożniku.

 

Fragment gotyckiej (XV w.) polichromii ściennej w postaci wici roślinnych w pomieszczeniu traktu tylnego na parterze.

 

Fragment pomieszczenia mieszkalnego na 1. piętrze w trakcie tylnym z widocznymi gotyckimi ścianami ceglanymi (XV w.) oraz renesansowym bogato polichromowanym stropem (2. poł. XVII w.)

 

   

Fragmenty renesansowej polichromii stropowej w pomieszczeniu na 1. piętrze w trakcie tylnym, gdzie dominują motywy owocowo-roślinne, pośród których ptaki

   

 

Fragment polichromowanego stropu renesansowego w pomieszczeniu na 1. piętrze w trakcie tylnym

 

Narożnik pomieszczenia na 1. piętrze w trakcie tylnym z gotyckim okapem kominka

 

Fragment pomieszczenia na 1. piętrze w trakcie tylnym z widoczną gotycką ścianą z trzema 5-kątnymi wnękami na świece

 

Fragment polichromowanego stropu rokokowego z motywami rocailowymi, pocz. XVIII w. w pomieszczeniu mieszkalnym na 1. piętrze w trakcie przednim

 

 

Gotyckie piwnice

Kamienica gotycka z XV w., przebudowana w okresie renesansu (2. poł. XVII w.).

Z czasu gotyckiego zachowane są mury piwniczne i w części naziemnej zbudowane w konstrukcji szkieletowej mury boczne budynku. Była to kamienica dwutraktowa z tzw. wysoką sienią o wysokości 6,8 m.

W okresie renesansu zbudowano nowy mur elewacyjny z wykonanym w tynku boniowaniem oraz szczytem zdobionym charakterystycznym wówczas dla Torunia ornamentem okuciowym.

Gotycką wysoką sień podzielono stropem na dwie kondygnacje a pozostałe stropy wymieniono na nowe. Wówczas też stropy na parterze i na piętrze oraz mury izby tylnej na 1 piętrze pokryto bogatą renesansową dekoracją malarską.

Wewnątrz cenne, bogate polichromie stropowe renesansowe z 2. poł. XVII w. i ścienne gotyckie z XV w. (patrz fotografie obok; o polichromiach toruńskich tutaj).

Obecnie hotel wraz z sąsiednią kamienicą nr 11 z 1874 r., powstałą w miejscu dwóch kamienic gotyckich, przebudowywanych w okresie nowożytnym. Zachowane są po nich piwnice kryte stropami belkowymi i kolebkowymi oraz w części naziemnej mury boczne z wnękami i śladami pierwotnych stropów. Obecnie jest to budynek czterokondygnacyjny z elewacją klasycyzującą i z bramą przejazdową. Klatka schodowa posiada żeliwne schody.