en
POLECAMYDotknij Gotyku w Toruniu
POLECAMYZrób samodzielnie pierniki
POLECAMYZWIEDŹ TORUŃ Z KUFLEM PIWA!
POLECAMYPOZNAJ TWIERDZĘ TORUŃ

Drwęca

Drwęca w okolicach Ciechocina
 
Nazwa rzeki pochodzi od prapruskich nazw wodnych i znaczy tyle, co "biec, płynąć". Ten prawy dopływ Wisły o długości 219 km przecina województwa warmińsko-mazurskie i kujawsko-pomorskie (117 km).
Na przeważającym odcinku rzeka stanowi naturalną granicę między krainami: Ziemią Chełmińską i Ziemią Dobrzyńską. Również z okresie zaborów stanowiła granicę między rozbiorem pruskim a rosyjskim.
 
Drwęca w województwie kujawsko-pomorskim. Kliknj aby powiększyć
 
Drwęca uznawana jest za jeden z najpiękniejszych szlaków kajakowych w Polsce, który – w przeciwieństwie do takich rzek jak Brda, Wda, Drawa czy Krutynia – zachował swój kameralny charakter. Nawet w szczycie sezonu turystycznego rzeka ta nie jest nadmiernie zatłoczona. Spływ kajakowy to doskonała okazja do wyciszenia się i odpoczynku na łonie przyrody.
Z kajakarskiego punktu widzenia Drwęca zaliczana jest do łatwych szlaków. Trudno się na niej nudzić, bo rzeka ta, jak kobieta, zmienną jest. Miejscami prosta, na ogół kręta, raz spokojna, innym razem bystra, przedzierająca się wąskim korytem ściśniętym stromymi brzegami pradoliny lub rozlewająca szeroko i przeuroczo.
  Rezerwat ichtiologiczny Rzeka Drwęca
 
Drwęca jest typową rzeką pojezierną. Na całej długości stanowi rezerwat ichtiologiczny pod nazwą "Rzeka Drwęca", utworzony w 1961 r. w celu ochrony środowiska wodnego i bytujących w nim ryb, a w szczególności dla ochrony środowiska pstrąga, łososia, troci i certy. Występują tam również boleń, głowacz białopłetwy, koza, łosoś atlantycki, minóg rzeczny, piskorz, różanka, świnka, lipień, miętus.
Rezerwat swoim zasięgiem obejmuje rzekę wraz z niektórymi odcinkami jej dopływów. Jest to najdłuższy rezerwat ichtiologiczny w Polsce o powierzchni chronionej 444,38 ha.
 
Dzięki występowaniu znacznych różnic poziomów pomiędzy Drwęcą i jej dopływami, posiadają one na wielu odcinkach charakter podgórski. Sprzyja to występowaniu rzadkich gatunków ryb i minogów - gatunków preferujących wody o dużym stopniu natlenienia. Spośród gatunków faunistycznych występujących w rezerwacie "Rzeka Drwęca", cztery zasługują na uwagę. Są to: minóg rzeczny, głowacz białopłetwy, głowacz pręgopłetwy i troć.

Szczególną osobliwością rzeki jest minóg rzeczny, który nie jest rybą, lecz pierwotnym kręgowcem. Jest szczególnie zagrożony wyginięciem.
W Drwęcy minogi pojawiają się tylko od września do kwietnia, dokąd płyną udając się na tarło, które odbywa się w Drwęcy i jej dopływach w maju i czerwcu. Pozostały czas minogi żyją w morzu.
 
Okolice Drwęcy również zamieszkiwane są przez różnorodne i chronione gatunki zwierząt. Spotkać tu możemy: bobra europejskiego, wydrę, łosia, sarnę, jelenia, popielicę, zająca szaraka, rzęsorka rzeczka, smużkę leśną, ryjówkę aksamitną, ryjówkę malutką oraz nietoperze.
Ekosystem rzeki stwarza dogodne warunki do występowania licznych gatunków ptactwa wodnobłotnego. Na szczególną uwagę pod tym względem zasługuje tzw. Bagienna Dolina Drwęcy zlokalizowana pomiędzy Brodnicą a Nowym Miastem Lubawskim.
   
 
Zobacz ofertę Kajakiem w Toruniu
Niecodzienna i atrakcyjna forma dopełnienia pobytu w Toruniu, relaksu po bogactwie wrażeń jakie dostarcza historyczny Toruń. Aktywnie spędzony czas na łonie natury w połączeniu ze świetną zabawa i integracją grupy.
Spływ w dwóch wariantach:
1: Drwęcą na odcinku Lubicz-Kaszczorek, ok. 8 km, 2 godz. + zwiedzanie ruin zamku Kazimierza Wielkiego
2: Drwęcą i Wisłą: Lubicz-Kaszczorek-Dybów-Stare Miasto, ok. 15 km, 3 godz. + zwiedzanie ruin zamku Dybów >>>
   
   
 
 

Szlak kajakowy Drwęcy

Wg międzynarodowej klasyfikacji trudności Drwęcę zalicza się do klasy CL.I (przepływ łatwy: małe regularne fale, nieznaczne bystrza, łachy piaszczyste, mielizny, łatwe zakręty). Szlak łatwy, dostępny dla wszystkich rodzajów łodzi, tylko na kilku krótkich odcinkach występują kamienne bystrza. Głębokość rzeki wynosi od 1 do 3,5 m, zaś szerokość waha się od 15 do 40 metrów
Chociaż najczęściej spływ kajakowy Drwęcą rozpoczyna się w Ostródzie na jeziorze Drwęckim (skąd długość szlaku wynosi 190 km), to jednak wyprawę rozpocząć można 20 km wyżej, w Rychnowskiej Woli. Wprawdzie rzeka jest tam wąska, płytka i w wielu miejscach porośnięta zwartą ścianą trzcin. Bez większych utrudnień płynie się dopiero od Idzbarka (199,1 km) gdzie Drwęcę zasila dopływ Grabiczek. Dalej rzeka jest uregulowana i ma wysokie niedostępne brzegi.
Spływ najlepiej zakończyć w Toruniu-Kaszczorku, nieopodal naddrwęckiego Parku Etnograficznego. Taką trasę szlaku można przebyć w ciągu ok. 8-9 dni.
 
Jedną z wielu atrakcji jest możliwość dopłynięcia do Pojezierza Brodnickiego, które należy do najpiękniejszych w Polsce. Szlak jezior jest nieco bardziej uciążliwy do pokonania, ale ze względu na walory krajobrazowe - wart trudu każdego kajakarza. Na całe pojezierze potrzeba od czterech do siedmiu dni wiosłowania, gdyż jego długość wraz z rozgałęzieniami liczy 55 km (bez rozgałęzień 44 km). Dopłynąć do niego można malutkim dopływem Drwęcy - Skarlanką. Dlatego też wyprawę warto rozpocząć w stanicy wodnej PTTK, np. nad jeziorem Bachotek. Jeziora należące do Pojezierza Brodnickiego tworzą dwa główne, prawie równoległe ciągi: wschodni, połączony rzeką Skarlanką, składa się z jezior: Bachotek (z piękną wyspą pośrodku), Strażyń (znajduje się tam tama młyńska - trzeba przenieść kajaki ok. 100 m), Kurzyny (uwaga na muliste i grząskie dno), Robotno (dużo dobrych miejsc na biwak), Dębno, Wielkie Partęczyny (największe - 3,4 km kw. z trzema wyspami), Łąkorz (brzegi zarośnięte, trudno o miejsce pod namiot), Pawłówko i Głowińskie (przepiękna południowo-zachodnia zatoka) z odgałęzieniem od jeziora Strażyń na Zbiczno i Ciche (trudno dostępne, z wysepką). Ciąg zachodni to: Mieliwo (bardzo malownicze), Sośno (dużo miejsc do biwakowania), Najmówka (zwane też Łąki, na południowym krańcu łączy się z Wysokim Brodnem), Foluszek (okrągłe, o średnicy 0,25 km), Wysokie Brodno i Niskie Brodno (na południowym krańcu leży Brodnica).
 
Ważniejsze punkty na trasie:
Ostróda (oryginalnie: Osterode) - miasto powiatowe liczące ok. 33 tys. mieszkańców, zostało założone w państwie krzyżackim w 1329 r., po II pokoju toruńskim w 1466 r. pozostało w rękach krzyżackich (w Prusach Książęcych), później brandenburskich i niemieckich do 1945 r. W czasie II wojny światowej miasto zostało zniszczone w ok. 65%. Do najciekawszych i najstarszych zabytków należą: zamek krzyżacki z poł. XIV w., częściowo odbudowywany; kościół gotycki św. Dominika Savio z XIV w.
Miasto położone nad jeziorem Drwęckim z rozbudowaną infrastrukturą turystyczną i wodniacką.
Bratian - wieś pierwszy raz wymieniona w 1343 r. jako miejsce spotkania książąt mazowieckich i wlk. mistrza krzyżackiego ws. ustalenia granicy między państwem krzyżackim a księstwem mazowieckim. Od II pokoju toruńskiego do rozbiorów Bratian leżał w Polsce. Zamek krzyżacki został rozebrany w XIX w. na budulec, z którego postawiono m.in. młyn na fundamentach zamkowej baszty.
Nowe Miasto Lubawskie - miasto powiatowe liczące ok. 11 tys. mieszkańców. Krzyżacy zbudowali tu zamek i kościół w latach 1320-1330 i nadali prawa miejskie w 1325 r. Po II pokoju toruńskim leży w Prusach Królewskich. Niszczone kilkakrotnie podczas wojen szwedzkich w XVII w. popada w ruinę. Do ciekawych zabytków należy gotycki kościół św. Tomasza , fragmenty średniowiecznych murów obronnych z dwiema basztami.
Kurzętnik - duża wieś gminna, w latach 1330-1883 miasto. Na wysokim wzgórzu, zwanym Świętym Gajem, będącym znanym miejscem pruskiego kultu, biskupi chełmińscy zbudowali zamek w XIV w. Uszkodzony przez Krzyżaków w 1414 i 1454 r., ostatecznie został rozebrany przez Szwedów w XVII w. Po II pokoju toruńskim Kurzętnik leżał w Prusach Królewskich. Ze wzgórza roztacza się panorama na dolinę Drwęcy. Zabytkiem jest też gotycki kościół z XIV w.
Brodnica - miasto powiatowe liczące ok. 27 tys. mieszkańców, z atrakcjami w postaci ruin zamku krzyżackiego z charakterystyczną wysoką wieżą, starym miastem z wyróżniającym się gotyckim kościołem św. Katarzyny, trójkątnym rynkiem, Bramą Chełmińską, Basztą Mazurską i innymi zabytkami. Więcej o Brodnicy tutaj
Golub-Dobrzyń - miasto powiatowe liczące ok. 14 tys. mieszkańców. Znajdue się tutaj jeden z najbardziej znanych zamków - pierwotnie krztyżacki z XIV w., następnie polski, gdzie jednym ze starostów była królewna Anna Wazówna. Ponadto stare miasto z zabytkami gotyckimi oraz południowa dzielnica - Dobrzyń - do 1951 odrębne miasto. Golub położony na Ziemi Chełmińskiej, Dobrzyń - na Ziemi Dobrzyńskiej. Więcej o Golubiu-Dobrzyniu tutaj.
Ciechocin - wieś gminna wymieniona pierwszy raz w 1250 r., jako miejscowośc włączona do biskupstwa kujawskiego. Zachował się budynek noszący w sobie ślady dawnego średnuiowiecznego dworu biskupiego. Ponadto kościół o zatartych cechcach gotyckich z 2. poł. XIV w.
Lubicz - duża podtoruńska wieś gminna, od 1457 do 1793 r. będąca własnością m. Torunia, leżacą w jego obszarze patrymonium. Od średniowiecza Lubicz był znanym krzyżackim ośrodkiem przemysłowym, w którym oprócz młyna wodnego istniały: cegielnia, folusz i miedziennica. Natomiast będąc własnością Torunia Lubicz stał się w XVII w. obok Przysieka jednym z największych toruńskich zapleczy gospodarczych z zespołem młynów zbożowych, cegielnią, foluszem sukienniczym i skórnicznym, garbarnią, kuźnicą żelaza, miedzi, papiernią i tartakiem.
Złotoria - duża wieś podtoruńska z ruinami zamku królewskiego z XIV w. Więcej tutaj.
 
drukuj  poleć artykuł
Ostatnia modyfikacja 27-12-2015 21:18
Booking.com

Twoja wycieczka

W Twojej wycieczce znajdują się miejsca:

    Sonda

    Które miejsca w okolicy planujesz odwiedzić będąc w Toruniu (max 3):