Inne
Most kolejowy (wieżyczki)
• istnieje
• most zbudowany w 1873 roku istnieje do dziś, pozbawiony elementów dekoracyjnych |
||
|
Funkcje dawnych mostów toruńskich przejął wybudowany w latach 1870-1873 istniejący do dziś stalowy most kolejowy, pierwotnie przystosowany także do ruchu kołowego i pieszego. Most ten był uważany za jedno z najwybitniejszych dzieł sztuki inżynierskiej na terenie ówczesnych Niemiec.
Most był ważnym elelemtnem XIX-wiecznej Twierdzy Toruń.
Neogotyckie, wysokie na 20 m baszty z obu stron (przyczółków) mostu zbudowano w 1876-1877 (obniżone w latach 50. XX wieku) ozdobione były figurami mistrzów krzyżackich (wielkiego Hermana von Salza i krajowego Hermana Balka na prawym brzegu) i władców Niemiec (cesarza Wilhelma I i króla Fryderyka II na lewym brzegu) oraz scenami z historii niemieckiego naporu na tereny Europy Wschodniej; wyobrażenia te usunięto po odzyskaniu niepodległości. W wieżyczkach znajdowało się pomieszczenie dla wartowników mostowych, a także zejście w dół filara do komór minowych (w razie potrzeby wysadzenia mostu).
Most został zniszczony przez Polaków w 1939 roku i odbudowany przez Niemców w 1940 roku, a następnie zniszczony przez nich w 1945 roku i odbudowany przez Polaków w 1948 roku.
Most ten ma długość 972 m i obecnie służy jedynie jako most kolejowy (od czasu budowy w 1934 roku mostu im. Piłsudskiego). Nosi imię E. Malinowskiego, inżyniera kolejnictwa.
|
    
Most zniszczony w 1939 r.
|
|
Poczta Główna (wieża telegraficzna)
|
• istnieje
• budynek zbudowany w 1881 roku, istnieje do dziś, pozbawiony m.in. wieży telegraficznej
Duży neogotycki gmach poczty głównej pochodzi z lat 1881-1884. Reprezentuje typową architekturę niemieckich gmachów pocztowych z końca XIX w.
Pierwotny budynek pocztowy był mniejszy: 7-osiowy, 3-kondygnacyjny z trzema neogotyckimi szczytami, z fasadą symetryczną i został zbudowany na miejscu dawnego pałacu S. L. Gereta.
Po 1892 r. budynek ten został powiększony o kolejnych 6 osi, poprzez dobudowanie części na sąsiedniej - południowej parceli, zajmowanej dotąd przez Hôtel de Sanssouci. Ta dobudowana częśc zwieńczona była wysmukłą wieżą. Została ona uszkodzona w czasie II wojny światowej i rozebrana.
Wnęki elewacji bocznej i wnęki budynków podwórzowych posiadają dekorację sgraffitową z ornamentami roślinno-geometrycznymi; w dolnej części od strony Kościoła Ducha św. znajdowało się pierwotnie okno wychodzące na działkę kościelną, co było przyczyną sporu z pastorem, w wyniku którego okno zostało zamurowane, a powstałą blendę pokryto dekoracją sgraffitową z napisem niemieckim, w tłumaczeniu "jeden uważa, drugi rozśmiesza, trzeci potwierdza, a ja nic nie widzę" (napis nie zachował się do dziś).
Zobacz też:
• Historia poczty w Toruniu >>
• Budynek poczty głównej >>
|
  |
Ostatnia modyfikacja 01-05-2015 20:37
