Wabcz
  |
Wieś położona ok. 11 km na wsch. od Chełmna, 43 km na płn. od Torunia.
W 1222 r. wraz z wieloma innymi miejscami nadana biskupowi pruskiemu Chrystianowi przez Konrada, księcia mazowieckiego. W 1288 r. lokacja wsi na prawie chełmińskim. W 1440 r. w posiadaniu szpitala św. Ducha w Chełmnie. Od XVI w. majątek szlachecki, należący do 1728 r. do Działowskich, od 1848 r. do Wilxyckich. Znajduje się tu ciekawy gotycki kościół św. Bartłomieja wzmiankowany w 1288 r. (jeden z najstarszych kościołów na Ziemi Chełmińskiej), częściowo rozbudowany w 1. poł. XIV w. Kamienno-ceglany, jednonawowy z prosto zamkniętym prezbiterium, z kaplicą św. Anny z 1706 r. Kwadratowa wieża w górnej części ceglana z 1. poł. XIV w. zakończona krenelażem i ceglanym hełmem. Jest ona usytuowana z boku korpusu nawowego, w przeciwieństwie do większości kościołów Ziemi Chełmińskiej, w których wieże są przybudowane do elewacji zachodniej lub w nią wtopione. Wyposażenie głównie barokowe z 1. ćw. XVIII w. i rokokowe z 2. poł. XVIII w. Belka tęczowa z Grupą pod Krzyżem, gotycką z 4. ćw. XIII w. Do najcenniejszych zabytków świątyni należą gotyckie rzeźby: Matki Bożej z Dzieciątkiem, św. Katarzyny i św. Barbary z ok. 1380 r. Epitafia z 1736 r. i 1852 r. Do innych obiektów zabytkowych Wabcza należą: park krajobrazowy o założeniu z XVIII w. wokół dworu wielokrotnie przebudowywanego w XIX i XX w.; spichrz z poł. XIX w., murowany, piętrowy; dawna karczma klasycystyczna z 1. poł. XIX w. |
oprac. Arkadiusz Skonieczny
Ostatnia modyfikacja 03-09-2015 13:07
