Żywe Muzeum Piernika

 

W maju i czerwcu w muzeum panuje tłok i rwetes (czyt.: wycieczki szkolne). Dlatego turystom indywidualnym polecamy albo weekendy w tym czasie, albo inne miesiące. Aby z grupą dostać się do muzeum w sezonie należy dokonać wcześniejszej rezerwacji z wielomiesięcznym wyprzedzeniem.

Uwaga: Dochodząc do Muzeum Piernika ul. Rabiańską należy szczególną uwagę zwrócić na ruch samochodowy, czasem także trzeba przeciskać się pomiędzy samochodami gęsto parkującymi na chodniku, zastawiającymi ponad połowę jego szerokości. Władze miasta, ani Straż Miejska nie potrafią ograniczyć ruchu samochodowego i usprawnić życia pieszym.

Głównym zakresem działalności Muzeum Piernika jest pieczenie słynnego ciasta w pomieszczeniach, narzędziami i w technice takiej, jaką stosowano w XVI wieku. W zaaranżowanej na XVI-wieczną piernikarnię sali odbywa się pokaz produkcji pierników. Uczestnicy pokazu, którzy zostają czeladnikami Mistrza Piernikarskiego, aktywnie uczestniczą w całym procesie: od poznania składników piernika, własnoręcznego przesiewania mąki, ubijania korzeni, łączenia ciepłego miodu z mąką i przyprawami, aż po ugniatanie i wałkowanie ciasta. Z gotowego ciasta goście sami wycinają pierniki figuralne, wkładają ciasto do ozdobnych form, które po upieczeniu zabierają jako pamiątkę z tego niezwykłego muzeum.
Cały pokaz prowadzony jest w języku stylizowanym na staropolski.

Podczas pobytu w Muzeum zwiedzającym towarzyszy i przekazuje tajniki piernikarskiej wiedzy średniowieczny mistrz piernikarski Bartłomiej oraz jego czeladnicy, a także wiedźma korzenna.

 

Chociaż instytucja ta w nazwie ma wyraz "muzeum", to jednak nie jest typową placówką muzealną - nie zajmuje się gromadzeniem, udostępnianiem, ani badaniem obiektów artystycznych czy historycznych, a jej działalność polega na komercyjnym prezentowaniu stylizowanego i fabularyzowanego procesu przygotowania i wypieku pierników.
Wobec tego Żywe "Muzeum" Piernika nie jest muzeum w rozumieniu ustawy o muzeach.