Renesansowe płyty nagrobne z kościoła św. Jakuba
Na terenie przykościelnym na zewnątrz kościoła św. Jakuba na Nowym Mieście ułożone zostały zabytkowe płyty nagrobne z okresu przedrozbiorowego - najczęściej protestanckiego, pochodzące z wnętrza kościoła św. Jakuba, a także z rozebranego decyzją władz pruskich gotyckiego kościoła św. Mikołaja w 1834 r. Płyty z kościoła św. Jakuba, stanowiące tu zdecydowaną większość, przeniesiono na zewnątrz podczas wymiany posadzki kościelnej w 1909 r.
W większości wykonane z szarego wapienia mało odpornego na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Dlatego niszczeją z roku na rok, coraz bardziej zacierając pamiątki toruńskiego bogatego dziedzictwa. Pierwotnie wypełniały posadzkę kościoła leżąc na komorach grobowych, gdzie chowano znamienitych obywateli miasta i patrycjuszy. W końcu XIX w. płyt takich było ponad 80.
Każda ze zwietrzałych płyt zawiera inskrypcje w panującym ówcześnie w Toruniu języku niemieckim oraz gmerki lub herby mieszczańskie, tu i ówdzie skromne dekoracje figuralne. Z niektórych odczytać można nazwiska znanych i bogatych rodów, najczęściej piwowarów nowomiejskich i rajców, np. Gretsch, Andress, Böhme, Kölmer, Pullman, Schade, Krobnerg, Giering.
Wśród płyt z kościoła św. Jakuba wyróżnia się czerwona płyta browarnika Jacoba Scholtza vel. Neisser, zmarłego w 1625 r. rajcy i członka miejscowej rady kościelnej. W przeciwieństwie do pozostałych płyt przeznaczonych na zniszczenie, ta znajduje się wewnątrz, w kruchcie kościoła.
Jacob Neisser był członkiem jednego z najbogatszych toruńskich rodów patrycjuszowskich; renesansowe bogato zdobione epitafium jego rodziców znajduje się w kościele Mariackim na Starym Mieście.
Data publikacji: 23-10-2017
Ostatnia modyfikacja 07-12-2017 15:40