Gronowo
|
Gronowo leży 16 km na płn.-wsch. od centrum Torunia (droga nr 15).
Pierwsze wzmianki o Gronowie pochodzą z 1412 r., podlegało wtedy komturstwu krzyżackiemu w Toruniu. W 1520 r. zostało nadane przez króla Zygmunta I miastu Toruniowi, powiększając jego patrymonium. W czasie rozbiorów, w 1796 r. król pruski Fryderyk Wilhelm nadał dobra gronowskie swojemu adiutantowi, Krzysztofowi Piwnickiemu. W 1798 r. właścicielem Gronowa został Samuel Wolff. Parafia gronowska powstała najpewniej w poł. XIV w.; z tego czasu pochodzi też kościół gotycki pw. św. Mikołaja, pierwotnie salowy, po zniszczeniach w czasie wojen szwedzkich restaurowany i rozbudowany ok. 1700 r. o wieżę i zapewne w 1750 r. o prezbiterium. Kościół ceglany, jednonawowy z prosto zamkniętym prezbiterium i kwadratową wieżą od zachodu, zwieńczoną renesansową attyką i murowanym piramidalnym hełmem. Nad nawą barokowa sygnaturka z 1750 r. Wnętrze nakryte stropem płaskim. Późnogotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem z pocz. XVI w. Poza kościołem znajduje się w Gronowie pałac z 1918 r. zbudowany przez rodzinę Wolffów, z trójkątnym podjazdem. W otoczeniu pałacu park krajobrazowy z przełomu XIX i XX w. z 23 gatunkami drzew (m.in. magnolie, klon srebrzysty). Obiekt nie jest udostępniony do zwiedzania. |
Ostatnia modyfikacja 30-07-2013 09:58