Zajęcze Góry

Zajęcze Góry (niem. Hasenberge) to obszar zalesionych wysokich wydm piaszczystych na Bydgoskim Przedmieściu w Toruniu. Wysokości względne dochodzą do 8 m (ok. 66 mnpm). Teren zagospodarowany jest w formie parku. Znaleźć tu można np. siłownię plenerową, wybieg dla psów i plac zabaw dla dzieci.

 

Zajęcze Góry jako naturalny obszar wzniesień wydmowych rozciągał się pierwotnie jednolicie między Bydgoskim Przedmieściem a Bielanami, tj. między obecnymi ulicami Słowackiego i Matejki na południu a ul. Balonową na północy. Po raz pierwszy w końcu XIX w. wyodrębniono Przednie i Tylne Góry Zajęcze w wyniku poprowadzonej wtedy przez wzniesienia drogi, obecnej ul. Bema (wtedy rzecz jasna znacznie węższej), rozdzielającej symbolicznie obszar Zajęczych Gór. Z kolei w latach 1968-1975 trwała budowa arterii - ob. ul. Kraszewskiego oraz ul. Bema, co spowodowało przekopanie, niwelację i fizyczny rozdział. Ponownie w 1986 r. ścięto wzniesienia poszerzając ul. Kraszewskiego do trasy dwujezdniowej. W ten sposób powstał krajobraz zachowany do dziś.

Południowa część (Przednie Zajęcze Góry) zlokalizowana między ul. Kraszewskiego/Bema a ul. Słowackiego) błędnie i powszechnie nazywana jest Piekarskimi Górami (podczas gdy Piekarskie Góry znajdowały się w innymi miejscu  - zobacz tutaj). Z kolei część północna, między ul. Bema a ul. Balonową to tzw. Rudelka.

 

     

Terasowe uskarpowanie Zajęczych Gór od strony ul. Kraszewskiego.

Zajęcze Góry na planie Torunia z 1909 r.

 

Wydmy piaszczyste były powszechnym elementem krajobrazu zachodnich, północnych i kujawskich przedmieść dawnego Torunia, a zostały w większości zniwelowane w czasie budowy twierdzy w XIX w., tak więc nie są specjalnie widoczne w dzisiejszej topografii miasta, a nazwy ich znamy jedynie ze źródeł historycznych, np. Piekarska Góra, Złota Góra, Kozackie Góry, Dębowa Góra, Góra Szubieniczna (Wiesiołki).