Lokalizacja nowej atrakcji starówki budzi wątpliwość
Arkadiusz Skonieczny, Gazeta Wyborcza Toruń, 11-12-2010
Szklane tafle na granitach przedstawiające kopie XVIII-wiecznych rysunków m.in. Steinera, odzwierciedlające nieistniejące historyczne budowle Torunia to pomysł wręcz doskonały. Tym bardziej, że wykonane są estetycznie, efektownie i niekonwencjonalnie, a w zamyśle mają zapewne zaznajamiać z historią i powiększać wiedzę mieszkańców i turystów.
Wątpliwość jednak może budzić ich lokalizacja. Ustawione u wylotu ul. Mostowej i Szczytnej na Szeroką są jakby zamknięciem, urbanistycznym odgrodzeniem tych ulic.
Wydaje się, że Szeroka jest wystarczająco już zaopatrzona w nowe atrakcje, jak tablice herbów miast hanzeatyckich i handlowych, jak herby wybranych rodów patrycjuszowskich dawnego Torunia oraz średniowieczne znaki cechowe.
Po trzecie i chyba najważniejsze: tablice takie zdecydowanie powinny być ustawione przy budynkach, do których się odnoszą, aby wartości edukacyjne były spełnione, tj. aby zwrócić uwagę jak dany obiekt wyglądał oryginalnie i w jaki sposób został przebudowany z zatarciem cech stylowych, tak charakterystycznych dla dawnego Torunia. W tej chwili jednym z przedstawień jest np. Odwach. Stoi ono w relatywnie niedużej odległości od dawnego Odwachu. Co z tego, skoro zdecydowana większość turystów i mieszkańców chyba nie wie gdzie jest ten budynek, a tym bardziej jak prezentował się w oryginalnym stylu renesansu niderlandzkiego i do czego służył. Podobnie chyba prezentacja XVIII-wiecznego wyglądu kościoła Świętojańskiego nie jest celowa, skoro generalnie - poza jednym większym szczegółem - dziś kościół ten w rzeczywistości wygląda niemal identycznie. Ale jeśli już pokazywać to raczej przy kościele.
Należy podkreślać historię Torunia, jego dawny oryginalny wygląd i przynależność do kręgu kultury i architektury północnoeuropejskiej. Należy pokazywać jak Toruń został architektonicznie zmieniony w XIX wieku i jak w ogromnej mierze pozbawiony wtedy charakterystycznej dla niego architektury renesansowej i manierystycznej, a tym samym pozbawiony wielu oryginalnych i stylowych historycznych budowli z czasów nowożytnej świetności miasta. Tym bardziej, że duża część społeczeństwa nie zdaje sobie sprawy z tego jak Toruń wyglądał w tym okresie i że w XIX w. większość wyjątkowej i reprezentacyjnej architektury renesansowej w Toruniu zniknęła, doprowadzając do całkiem nie-wyjątkowego i nie wyróżniającego się wizerunku klasycystycznego czy neoklasycystycznego wielu budowli, podobnych do tych z mnóstwa innych miast i miasteczek. (...) Być może jednak zamysł autora był odmienny i ustawienie tych tablic ma inny sens, np. zastąpienia stojących dotąd w tych miejscach ławek, których latem i tak brakuje w Toruniu. Albo może jest to kolejny element "dekorowania" Szerokiej - jednak akurat tej ulicy chyba nie trzeba teraz nagle w XXI w. dodatkowo zagospodarowywać, dekorować, a przynajmniej na skrzyżowaniach.
