Cudowny kadr
Marek Wiśniewski
Cudowny kadr
Snujące się samochody
sznury zwisających gwiazd
ludzie zmierzający
grudami trwania
tlące się szczątki wspomnień
w popielniku czasu
gdzie rzeka
gdzie historia zakuta
w mury
uliczek roszady
tu Kopernika ślady,
Linde pochylony
nad sylabami marzeń
Skarbek modelujący
przyszłych decydentów
wierzby już nie płaczące
a klomby jak misterne
mozaiki zastygłe
z wrażenia
tu wszystko odnajduje
nowe w dawnym
jak jaskółki - architekci
sztuki nieokiełzanej
dziwić się
wrastać w bruki
by nie opuścić
cudownego kadru.
(30.07.03. Toruń)
Ostatnia modyfikacja 19-01-2013 21:40