Baszta Gołębnik (Obywatelska)

Jest to jedna z 9 zachowanych do dziś spośród ponad 50 dawnych baszt toruńskich.

Usytuowana w południowym, nadwiślańskim odcinku murów miejskich Starego Miasta między Bramą Ducha św. a Bramą Żeglarską.

 

Baszta wzniesiona na pocz. XV w., w przeciwieństwie do starszych baszt toruńskich ma ścianę północną posadowioną na XIII-wiecznym murze obronnym i w przeciwieństwie do nich zbudowana została od razu jako 4-ścienna (na rzucie 11,2 x 5,8 m), przystosowana do obsługi broni palnej (m.in. strzelnice dla hakownic). Jest też jedną z najwyższych baszt (wys. 19,5 m).

Od strony zewnętrznej (nadwiślańskiej) fasada zdobiona jest czterema polichromowanymi kolorową ornamentyką gotycką blendami ostrołukowymi.

 

Baszta została przebudowana po 1880 r. - podwyższona do obecnej formy, z adaptacją dwóch najwyższych kondygnacji na wojskowy gołębnik pocztowy służący do obsługi Twierdzy Toruń; stąd nazwa baszty, zastępująca wcześniejszą: Obywatelska. Z tego czasu pochodzą żelazne haki gołębników. Podobne gołębniki były na murach miejskich między Bramą Ducha św. a Krzywą Wieżą, o czym świadczą również zachowane haki.

Fasadę południową zniekształcono wybiciem otworów okiennych.

W okresie po I wojnie światowej przystosowana do celów mieszkalnych.