Pierniki na Liście Dziedzictwa Kulturowego

Kultura Toruńskiego Piernika została wpisana na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego na podstawie decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z 9 wietnia 2025 r.

 

 

Historia słynnego toruńskiego piernika sięga średniowiecza, a jego nazwa pochodzi od staropolskiego słowa „pierny”, które oznaczało pieprzny. Pierniki Toruńskie powstają z mąki, miodu i przypraw korzennych. Są jednym z symboli Torunia, który od lat przyciąga do naszego miasta turystów.

Pierniki toruńskie charakteryzują się także unikalnym wyglądem. Formowane w przeróżne kształty, często ozdobione misternymi wzorami, stały się swoistą formą sztuki. Stare drewniane formy, które przetrwały do dziś, ukazują, jak pierniki były wypiekane w przeszłości, a popularnymi motywami były wizerunki postaci, karety, serca czy symbole Torunia.

Pierniki, początkowo luksusowy towar, wręczane były na dworach królewskich i jako cenne podarunki. Z biegiem czasu, tradycja stała się popularna w Toruniu, a same pierniki zaczęły pełnić rolę prezentów wręczanych podczas ważnych wydarzeń.  Dziś toruńskie pierniki to nie tylko kulinarna tradycja, ale także symbol miasta.

Toruń kontynuuje swoją piernikarską historię, organizując wydarzenia jak Święto Piernika czy Świąteczny Festiwal Toruńskiej Katarzynki. Muzeum Toruńskiego Piernika oraz prywatne piernikarnie oferują interaktywne warsztaty, łącząc edukację z zabawą.

 

Krajowa Lista Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego jest prowadzona, by dokumentować dorobek kulturowy. Inicjatorem było UNESCO, które utworzyło konwencję dotyczącą ochrony niematerialnego dziedzictwa w 2003 roku. Polska ratyfikowała ją w 2011. Obecnie na liście znajduje się 112 pozycji.

 

Z województwa kujawsko-pomorskiego obok Kultury Toruńskiego Piernika na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego ujęto także hafciarstwo pałuckie, przywołówki dyngusowe w Szymborzu czy chodzenie z kozą na Kujawach.